Zapadła ciemna noc,

Mrok czai się za rogiem,

Powoli, czujnie wychodzi 

ze wszystkich szpar i szczelin, 

Pośród niego widać światło,

Z początku maleńkie, 

Lecz z każdym krokiem

coraz wyraźniejsze, 

I widać tancerkę,

Tańczy pięknie, 

Ale nie sama,

Towarzyszy jej ogień, 

Ogień, który rozświetla mrok,

 Przegania go i odpędza,

Ona z nim igra, 

Bawi się, pieści,

Aby zaraz potem 

drażnić go i podsycać, 

Wirują w świetlistym uniesieniu, 
Wznoszą się i opadają,
Uciekają sobie wzajemnie,
By po chwili znów trwać w swych objęciach, 

 Tancerka i jej kochanek,

Ogień  

....
Kochana, Ty wiesz, że to z dedykacją dla Ciebie :*